کتاب مبانی و روشهای نقد حدیث در کتب اربعه انتشارات دانشگاه قم

مهم‌ترين منابع شناخت دين اسلام، پس از قرآن، روايات امامان معصوم (ع) است و مسلمان متفكر براي دريافتن احكام الهي ناگزير به روايات مراجعه مي‌كند تا در پرتو آن‌ها، ديدگاه‌هاي اسلام را در مسائل مختلف زندگي دريابد. اما نكته‌اي كه بايد بدان توجه داشت اين كه بدون آشنايي با ضوابط فهم حديث ونيز مباني نقد آن و در نهايت اعتماد به صدور روايت از معصوم (ع)، نمي‌توان به فهم صحيح روايات دست يافت. زيرا در موارد متعدد، روايات از آفت تحريف، تصحيف، جعل و مانند آن مصون نمانده است. نويسنده در مقدمه اين اثر مي‌نويسد: بر اين اساس، تاريخ حيات فكري مسلمانان نشان‌دهنده اهتمام ائمه معصوم (ع) و به پيروي از آن‌ها، محدثان و دانشوران مسلمان، براي زدودن ابهامات و آسيب‌شناسي روايات بوده است. وجود شيوه‌هاي گوناگون براي دست‌يابي به صحت حديث، بر تلاش گسترده‌اي كه در اين زمينه صورت گرفته، صحه مي‌گذارد. رهنمودهاي معصومان (ع) به حفظ و نقل حديث و بيان راه‌كارهايي براي آشنايي با مقاصد آيات و روايات، بخشي از اين تلاش گسترده است. بيان ضوابط و قواعد فهم حديث در لابه‌لاي اين رهنمودها درخششي خاص دارد. عرضه احاديث بر قرآن،‌ عقل و سنت قطعي و نسبت‌سنجي آن‌ه